Akademik Veri Yönetim Sistemi
Çoksevim B. (Yürütücü)
Yükseköğretim Kurumları Destekli Proje, 2017 - 2020
Diyabet ve tamoxifen uygulamaları sonucunda sıçanlarda oluşan retinal dejenerasyonlaraş intravitreal mezenkimal kök hücre uygulamalarının olumlu etkilerinin olabileceği amacıyla bu çalışma gerçekleştirildi. Bu çalışma, Erciyes Üniversitesi DEKAM'dan temin edilen 2-3 aylık(200gr) ağırlığında 64 adet Spraque Dawley cinsi sıçanlar ile gerçekleştirildi. Deneklerden rastgele olarak sekiz grup oluşturuldu. Diyabetik sıçan eldesi yüksek tek doz intraperitoneal Streptozotozin (60mg/kg) ile tamoksifenik sıçan eldesi ise 26 gün gavajla tamoksifen(10mg/kg/gün) uygulamalarından sonra tüm gruplardan; fiziksel parametreler (vücut ağırlığı ve beden kitle indeksi), fizyolojik parametreler (vücut sıcaklığı, oksijen satürasyonu, nabız düzeyi ve göz içi basıncı) ve elektrofizyolojik parametreler Elektrokardiografi, Görsel Uyarılma potansiyeli ve ElektroEnsefaloGrafik veriler elde edildi. Deneklere mezenkimal kök hücre uygulamaları(1x106 canlı kök hücre/4µl) ile elektrofizyolojik veri eldeleri aynı saatlerde gerçekleştirildi. Çalışma süresince elde edilen tüm veriler, bilgisayar ortamında SPSS programı kullanılarak değerlendirildi ve anlamlılık düzeyi olarak 0,05 alındı. Deneklerin günlük su ve yem tüketimi ile vücut ağırlıkları ve beden kitle indeksi bulgularının tüm gruplarda anlamlı düzeyde değiştiği gözlendi(p<0.05). Kan oksijen satürasyon düzeyleri, gruplar arasında yüksek düzeyde anlamlı salınımlar gösterdi (p<0,05). İntraoküler basınç sağ ve sol göz bulguları, kök hücre uygulanan sağ gözde tamoksifen grubunda göziçi basınç artarken diğer gruplarda azaldığı, sol göz de ise diyabet grubunda artarken diğer gruplarda azaldığı tepit edildi (p˂0,05). Elektroensefalografi (EEG) verilerinden ortalama güç düzeyleri frontal bölge bulguları diyabetik gruplarda artış, pariyetal bölge diyabetik ve tamoksifenik grup verilerinde düşüş, oksipital bölge verilerinde ise tüm gruplarda anlamlı azalmalar tespit edilirken sadece tamoksifenik gruplarda anlamlı artışlar gözlendi(p<0,05); Retinal dejenerasyonun bir bulgusu olarak VEP verileri diyabetik ve tamoksifenik gruplarda 100ms, 200ms ve 300ms süreli kayıtlardan elde edilen ortalama değer düzeylerinde, azalan yönde etkili düzeyde değişiklik oluşturduğu tespit edildi(p<0,05). Sonuç olarak; diyabetik ve tamoksifenik sıçanlara mezenkimal kök hücre uygulamalarının, hem sunulan fizyolojik fonksiyonlar hem de EEG ve VEP gibi beyin fonksiyonları üzerine yararlı katkıları nedeniyle sunulan bulguların ilgili literatüre ve faaliyet alanına, kıymetli katkılar sağlayabileceği değerlendirildi. Anahtar Kelimeler: Mezenkimal Kök Hücre, Diyabet, Tamoksifen, EEG, VEP Retinopati.