Birinci Dünya Savaşı tecrübesi tüm taraf devletlere askeri, ekonomik ve toplumsal gücün dengeli ve stratejik kullanımının önemini göstermiştir. 1929 Dünya Ekonomik Krizi’nin de getirdiği olumsuz etkilerle İngiltere, savaş ekonomisinde sosyal politikalar uygulama yoluna gitmiştir. 1939 sonbaharında Almanya’ya savaş ilanıyla birlikte sivil cephede eşzamanlı bir mücadele başlamıştır. İngiliz Hükümeti’nin propaganda faaliyetleri kapsamında her türlü desteğin savaş çabası için kullanılması gerekliliği, cephe gerisinde İngiliz toplumu içinde topyekûn bir psikolojik savaşa dönüşmüştür. Nazi tehlikesine karşı toplumun moral ve motivasyon düzeyinin yüksek tutulması hedeflenmiş, kitleler afiş, bildiri, poster ve filmlerle bilinçlendirilmiştir. Ev kadınları başta olmak üzere çocuklar ve yaşlılar gibi savaşa katılmayan cephe gerisindeki tüm vatandaşlar kâğıt, plastik ve endüstriyel materyallerin geri dönüşümün sağlanması, yeniden kullanılması, enerji tasarrufunun sağlanması, yardım kampanyalarının düzenlenmesi ve gıda ürünlerinin yetiştirilmesi gibi günlük mücadelelerle seferber edilmiştir. İkinci Dünya Savaşı “Halk Savaşı” olarak da bilinmektedir. Bu tabir, sivil cephedeki mücadelelerle özdeşleştirilirken İngiliz Hükümeti’nin toplumsal dayanışmaya verdiği stratejik öneme de işaret etmektedir. Öte yandan dönemin en önde gelen kampanyalarından Kâğıt Toplama, ekonomik koşullar ağırlaştıkça zorunlu hale getirilmiş, halk atık toplamaya ve çöp ayrıştırmaya da teşvik edilmiştir. Bu çalışma, İngilizlerin sivil cephedeki propaganda çalışmalarına odaklanarak toplumun gönüllü seferberliğini amaçlayan faaliyetleri analiz edecektir. Aynı zamanda Kâğıt Toplama Kampanyası’na ilişkin günlük ve anketler üzerinden İngiltere’deki sosyal sınıfların savaş ve kampanyalara dair görüşleri de değerlendirecektir.
The experience of the First World War has shown all the states that are parties to the importance of the balanced and strategic use of military, economic and social power. Britain, which was affected by the 1929 World Economic Crisis, tried to implement social policies in the war economy. With the declaration of war on Germany in the autumn of 1939, a simultaneous struggle began on the civil home front. The necessity of using all kinds of support for the war effort within the scope of the British Government's propaganda activities has turned into an all-out psychological war within the British society behind the front. It was aimed to keep the morale and motivation level of the society high against the Nazi threat, and the masses were made aware with posters, leaflets, posters and films. All citizens behind the front lines who did not participate in the war, especially housewives, children and the elderly, were mobilized with daily struggles such as recycling and reusing paper, plastic and industrial materials, saving energy, organizing aid campaigns and growing food products. The Second World War is also known as the “People's War.” While this phrase is identified with the struggles on the civilian front, it also points to the strategic importance that the British Government attaches to social solidarity. On the other hand, Paper Salvage, one of the most prominent campaigns of the period, became mandatory as economic conditions worsened, and the public was encouraged to collect waste and separate garbage. This study will analyse the activities aimed at the voluntary mobilization of society by focusing on the British propaganda work at the civilian front. It will also evaluate the views of social classes in England on the war and campaigns through diaries and surveys related to the Paper Salvage Campaign.
