İslam’ın ilk yüzyıllarından itibaren İslam dünyasında kendine geniş bir yayılma alanı bulan tasavvufi yorum, günümüze kadar etkisinden hiçbir şey kaybetmeden devam edegelmiştir. Zühd, takva, vera’, ihlas gibi daha ziyade ahlaki tutum ve davranışları konu edinen tasavvufi yaklaşım klasik Arap edebiyatında geniş ve zengin bir literatür bıraktığı gibi modern Arap romanında da işlenen temalardan biri olmuştur. Makameler gibi Arap nesrinin önemli eserlerinde tasavvufi unsurlara rastlandığı gibi Modern Arap romanında da bu unsurların işlendiği görülmektedir. Mısırlı ünlü roman yazarıNecip Mahfuz, el-Lissu ve’l-Kilâbeserinde, Mısır insanının geçen yüzyılın ortalarında yaşadığı sıkıntıları konu edinirken bu toplumun dinî yaşantısına nüfuz etmiş tasavvufi pratiklerin tasvir ve değerlendirmesinde bulunmaktadır. Makale, bu romanda rol alan iki kahramanının arasındaki tasavvufi tecrübenin nasıl ele alındığını araştıracaktır.
Since the first centuries of Islam, the mystical interpretation has found for itself in a wide area of spreading all over the Islamic World until today and continued without losing anything from its effect. The mystical approach, which is mainly related to moral attitudes and behaviors such as ascetism, taqva, wara, sincerity has left a wide and rich literature in classical Arabic literature. It is still one of the themes in modern Arab novel. Like the maqamat, it is seen that mystical elements are found in important works of the Arab prose and these elements are also used in the Modern Arab novel. The famous Egyptian novelist Necip Mahfouz in the work of al-Lissu va’l-Kilâb, depicts the problems experienced by the Egyptian people in the middle of the last century and delineates and evaluates the mystical practices that have penetrated the religious life of this society. The article will explore how the mystical experience between the two heroes in this novel is handled.
