Türk Milliyetçiliğinde Antisemitizm: Hüseyin Nihal Atsız Yazıları Üzerine Bir İnceleme


Creative Commons License

BÖLÜKBAŞI Y. Z.

Eskişehir Osmangazi Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, cilt.20, sa.2, ss.293-320, 2019 (Hakemli Dergi) identifier

Özet

Bu çalışmada, Türk milliyetçiliğinin en önemli kalemlerinden biriolan Hüseyin Nihal Atsız’ın yazılarındaki antisemitist öğelerincelenmek istenmektedir. Atsız’ın yazılarında işlediği antisemitist öğelerdeki temel saik nedir? sorusu etrafında mevcutçalışma şekillenmektedir. Bu minvalde mevcut çalışmanınmetodolojik çerçevesini eleştirel söylem analizi tekniği oluşturmakta, Atsız’ın eserlerinde yer verdiği, Yahudi, Mason, Sabetayist ve İsrail kavramlarını işleyiş biçimi tema analizi vasıtasıylairdelenmektedir. Atsız’ın yazılarındaki antisemtizmin ideolojikırki bir nitelik taşıdığı görülmektedir. Yahudilik ve Yahudiliğeilişkin kimlik ve ideolojiler –Mason, Sabetayist, Siyonizm veKomünizm- düşman ve öteki olarak kodlanmaktadır. AncakAtsız, milli ülkü çerçevesinde Yahudileri takdir etmeyi ihmaletmemektedir. İsrail örneği üzerinden Turancılığı meşrulaştırmasına rağmen Atsız, İsrail’i büyük bir tehlike olarak görmektedir.
In this study, it is aimed to examine the anti-Semitic elements in the writings of Hüseyin Nihal Atsız, one of the most important items of Turkish nationalism. The current work around the question, what is the main motive in the anti-Semitic elements of Atsız's writings? is shaped. In this context, the methodological framework of the present study constitutes a critical discourse analysis technique, and the way in which Atsız's works are used to examine the concepts of Jewish, Mason, Sabetayist and Israel is examined through theme analysis. Antisemtism in Atsız's writings seems to have an ideological-racial character. The identity and ideologies of Judaism and Judaism - Mason, Sabetayist, Zionism and Communism - are codified as enemies and others. However, Atsız does not neglect to appreciate the Jews within the framework of the idea of national ideal. Atsız sees Israel as a great danger, although he legitimizes Turanianism from the Israeli example.