Kamusal Alanda Atık Seramiklerin Kullanımına Bir Örnek Şandigar Taş Bahçesi Hindistan


Creative Commons License

Sevim S., Ağatekin E.

ANADOLU UNIVERSITESI SANAT & TASARIM DERGISI-ANADOLU UNIVERSITY JOURNAL OF ART & DESIGN, cilt.3, sa.3, ss.91-106, 2012 (Hakemli Dergi)

Özet

Kamusal alanlar, toplumun her kesimine ait olan mekânlardır. Dünyada bazı kamu- sal alanlar diğerlerinden sahip oldukları özellikleriyle ayrılırlar. Mimar Le Corbusier’in Hindistan’ın ilk plânlı şehri olarak tasarladığı Şandigar kenti de sahip olduğu Şandigar Kaya Bahçesi’yle diğer kentlerden ayrılmaktadır. Memur Nek Chand tarafından 1950’ler- den itibaren kamuya ait bir alanda kimsenin haberi olmadan birbirinden farklı kentsel ve endüstriyel atık malzemeleri kullanarak inşa edilen Şandigar Kaya Bahçesi, bugün 10 hektarlık bir alan üzerinde birkaç bin heykel, derin vadiler ve patikalarla çevrilmiş alanlarıyla, dünyanın modern harikalarından biri olarak kabul edilmektedir. Bahçe, ya- pımında yoğun biçimde kullanılmış atık seramikler açısından da dikkat çekicidir.

Bu metin, kamusal alan çerçevesi içerisinde, atık seramiklerin kullanımıyla öne çıkan dünyanın en büyük geri dönüşüm parklarından biri olan Hindistan, Şandigar Kaya Bahçesi’nin gizli oluşumunu, parkta bulunan atık seramiklerden biçimlendirilmiş objele- ri ve bu büyük kamusal alanı yaratan Nek Chand’in geri dönüşüm fikrine olan katkısını irdelemeyi amaçlamaktadır. 

Public spheres are for everybody in the society. Some of these places differ from the others depending on their varying features. To illustrate with, Chandigarh City, designed by Architect Le Corbusier as the first planned city of India, is clearly distinguished form other cities with its “Chandigarh Rock Garden”. Initiated by a civil servant named Nek Chand in the early 1950s by placing urban and industrial waste materials in the area without informing the officials, this 18 acres Chandigarh Rock Garden is now regarded as one of the wonders of the world with its several thousands of sculptures, deep valleys and the areas surrounded by paths. This garden is also remarkable in terms of the waste ceramics used extensively in its construction. This paper aims at dealing with the secret construction of Chandigarh Rock Garden of India, one of the largest recycling parks in the world that is outstanding with the use of waste ceramics in such a public sphere. Similarly, the objects in the park shaped out of waste ceramics and the contribution of Nek Chand to the idea of recycling will also be included within the scope of this study as well.