Akademik Veri Yönetim Sistemi
V. BİLSEL ULUSLARASI KİBYRA BİLİMSEL ARAŞTIRMALAR KONGRESİ, Burdur, Türkiye, 5 - 06 Temmuz 2025, ss.448-458, (Tam Metin Bildiri)
İletişim, bireylerin sözlü ya da sözsüz iletilerle duygu, düşünce ve bilgi aktardıkları süreç olarak açıklanmaktadır. Sözlü iletişim mesajların sözcüklerle iletilmesi, sözsüz iletişim ise mesajların kelimeler dışındaki yollarla iletilmesidir. Sözsüz iletişim kanalları sözcükler olmadan iletişim kurmayı sağlayan güçlü araçlardır. Bu araçlar mesajları iletmek için iletişim denilince ilk akla gelen sözcük ve yazı gibi unsurlar kadar etkilidir. İletişimin önemli bir bölümünü oluşturan sözsüz iletişim, çocuklarla iletişimde özel bir değere sahiptir. Çocuklar iletişim sürecinde gelişimsel faktörlerle ilişkili olarak duygularını ve ihtiyaçlarını sözlü ifadeler ile aktarmakta zorlanabilmekte, çocuklarla iletişimde sözsüz iletişim yolları kimi zaman sözcüklerden daha fazla yer alabilmektedir. Diğer yandan çocuklarla çalışan meslek profesyonellerinin çocukların ebeveynleri gibi yetişkinlerle iletişiminde de sözsüz iletişim, iletişimi kolaylaştıran bir unsur olarak görülmektedir. Bu nedenle çocuklar ile iletişim halinde olan meslek elemanlarının, çocukların verdikleri sözsüz mesajları doğru okumaları, sözsüz iletişim kanallarını etkili kullanmaları hem değerlendirme hem de destek süreçlerinde kritik değere sahiptir. Bu bağlamda çalışma öncelikle çocuk gelişimi alanı olmak üzere sosyal hizmet, psikolojik danışmanlık, okul öncesi öğretmenliği gibi meslek profesyonellerinin bu alandaki bilgi ve farkındalıklarını artırmayı, mesleki uygulamaların daha etkili ve duyarlı bir şekilde yürütülmesi açısından katkı sağlamayı amaçlamaktadır. Bu amaç doğrultusunda sözsüz iletişimin çok boyutlu yönleriyle farklı bağlamlarda nasıl anlam kazandığına odaklanılmıştır. Çalışmada sözsüz iletişimin zamanlama, koku, dokunma, materyal iletişimi, dil ötesi, uzam, beden dili kanalları açıklanmış, kültürel farkların sözsüz iletişimdeki etkisi ve beden diliyle aktarılan mesajlar ele alınmıştır.
Communication is explained as the process by which individuals convey emotions, thoughts and information through verbal or non-verbal messages. Verbal communication is the transmission of messages through words, while nonverbal communication is the transmission of messages through means other than words. Nonverbal communication channels are powerful tools that enable communication without words. These tools are as effective as the first elements that come to mind when it comes to communication, such as words and writing, in conveying messages. Non-verbal communication, which constitutes an important part of communication, has a special value in communicating with children. Children may have difficulty in expressing their feelings and needs verbally due to developmental factors in the communication process, and nonverbal communication methods can sometimes take more place than words in communication with children. On the other hand, nonverbal communication is seen as an element that facilitates communication between professionals working with children and adults, such as children's parents. Therefore, it is critically important for professionals who interact with children to accurately interpret the nonverbal messages conveyed by them and to use nonverbal communication channels effectively, both in assessment and support processes. In this context, the study aims to increase the knowledge and awareness of professionals in the field of child development, social work, psychological counseling, preschool teaching, and to contribute to the more effective and sensitive implementation of professional practices. For this purpose, the focus is on how nonverbal communication gains meaning in different contexts with its multidimensional aspects. The study explains the channels of nonverbal communication such as timing, scent, touch, material communication, paralanguage, space and body language; it also addresses the impact of cultural differences on nonverbal communicatiaon and the messages conveyed through body language.