Sanskritçe Buddhāvataṁsaka-sūtra ‘çiçek bezeme sūtrası’ ve Çince tercümesiyle Huayan jing Budizminen hacimli eserlerinden biridir. Buddhāvataṁsaka-sūtra Budizmin Çin’de oluşum gösteren ve daha sonraDoğu Asya’ya yayılan Huayan ekolünün de yazınsal temelini oluşturur. Bu ekol dünyadaki bütün olgularınbirbiriyle karşılıklı iç içe geçmiş olduğu düşüncesini temel alır. Bu çalışma daha önce yayımlanmamış EskiUygurca Buddhāvataṁsaka-sūtra tefsirine ait metin parçaları hakkındadır. Bugün bu fragmanlar BerlinBrandenburg Bilimler Akademisi Turfan Koleksiyonu’nda sırasıyla U 1320 ([T I L] 3), U 1309 ([T I] 7),U 1307 ([T I] 8) ve U 1305 ([T I] 9) envanter numaralarıyla korunmaktadır. Mevzubahis bu fragmanlarBudizmin Yogācāra ekolünden gelişen Faxiang ekolüne ilişkin metin/metin parçalarının yer aldığı en azotuz bölümden oluşan bir derleme eser niteliğindeki Eski Uygurca yazma eserin 20. bölümünün 20, 27, 28ve 29. yapraklarını oluşturmaktadır. Bu çalışmada bahsi geçen fragmanların çeviri yazıları ve harf çevirileri, Türkiye Türkçesine aktarmaları, metne ilişkin açıklamaları ve analitik dizini de ihtiva eden sözlüğüsunulacaktır.
Sanskrit Buddhāvataṁsaka-sūtra ‘flower ornament scripture’ is one of the most voluminous works of Buddhism with its Huayan jing in Chinese. Buddhāvataṁsaka-sūtra forms the literary basis of the Huayan school, which was developed in China and then spread to East Asia. This school is based on the idea that all the phenomena in the world are mutually interpenetration. This paper is about the fragments belonging to Old Uyghur Buddhāvataṁsaka-sūtra commentary, which has not been published before. These fragments are located at the Turfan Collection in Berlin Brandenburg Sciences and Humanities, with the archive numbers U 1320 ([T I L] 3), U 1309 ([T I] 7), U 1307 ([T I] 8) ve U 1305 ([T I] 9) respectively. These fragments in question constitute the 20th, 27th, 28th, and 29th leaves of the Old Uyghur manuscript, which is a compilation of at least thirty chapters containing the text / fragments related to the Faxiang school that developed from the Yogācāra school of Buddhism. In this paper, the transcription and transliteration of aforementioned Old Uyghur fragments, translations into Turkish, notes and glossary with an analytical index are presented.
