hiladelphia’nın South Street adlı caddesi uzun yıllar kozmopolit yapısıyla capcanlı bir yerleşim yeriyken, 1950’lilerin sonuna doğru terkedilen bir bölgeye dönüşür. 1969 yılında Isaiah Zagar ve eşi Julia; South Street’teki evlerin bakımsızlıktan viranelere dönüştüğü dönemde; Zagar’ın yaşadığı ruhsal bir çöküntünün ardından bu caddeye yerleşirler. Zagar, zor günlerinin kurtuluşunu mozaik yapmakta bulur. Evinin iç duvarlarından caddeye doğru durmaksızın mozaik yapmaya yıllar boyu devam eder ve zamanla South Street’in bakımsız, yıkık dökük viraneleri sınırsız cepheleriyle onun tuvaline dönüşüverir. 2002 yılında üzerine mozaik uyguladığı atölyesinin yanındaki atıl mülkün sahibi çıkagelip mülkünü satmak isteyince kıyamet kopar. Zagar ve onun sanatına destek olmak isteyen yerel halktan pek çok sanatseverin maddi manevi destekleri ve iki yıl süren hukuk savaşının ardından mekan, 2004’den itibaren kar amacı gütmeyen sivil bir toplum kuruluşuna dönüşür ve Philadelphia’s Magic Garden (Philadelphia’nın Büyülü Bahçeleri) olarak anılacak organizasyon tarafından müze olarak işletilip hayatta kalması sağlanır. Zagar o günden itibaren tüm enerjisini bu mekana harcamaya devam eder. Bugün kent için gurur kaynağı ve sembol haline gelmiş, istisnai bir kamusal sanat ortamının oluşmasına neden olur. Bu metin Isaiah Zagar’ın sanatının tuvaline dönüşen Philadelphia South Street’e gelişini, hayatını biçimlendiren olaylara bağlı olarak kendini ifadede kullandığı anlatımı, malzeme çeşitliliği ve metoduyla elde ettiği özgün mozaik dili irdelemeyi amaçlamaktadır.