Akademik Veri Yönetim Sistemi
II. Asya Uluslararası Göstergebilim Kongresi, Balıkesir, Türkiye, 27 - 29 Haziran 2024, cilt.3, sa.3, ss.61-73, (Tam Metin Bildiri)
Sanat eseri izleyiciyle görsel olarak iletişim kurmakta, izleyicinin kültürel belleğindeki birikim ve deneyimlerden yola çıkarak izleyende bir duygu oluşturmaktadır. Bu iletişimin kurulması insanların kültürel belleğinde aynı anlamları taşıyan bir göstergeler arşivinin bulunmasına dayanır. Bu birikim yıllar içerisinde oluşmakta ve bildik simgeler veya gösterenler sayesinde sanat eseri izleyiciyle iletişim kurmaktadır.
Göstergebilim, gösterenlerle, bunların taşıdıkları anlamlarla ve bu anlamaların üretildiği kaynaklarla ilgilenen bir bilim dalıdır. Sanat eseriyle karşılaşan izleyici kendisine tanıdık gelen, çağrışımlarla dolu imgeler üzerinden eseri okumaya başlar ve bu ilişki yeni anlamlar üretir. Öte yandan sanatçı zamanla üretimlerinde kendi plastik dilini oluşturmaya başlar ve eserlerin okuması yapılırken sanatçının kendi çağrışımları ve ifadeleri de değerlendirilir. Sanat eserinin taşıdığı imgelerin anlama olan katkısının yanı sıra kavramsal olarak malzeme ile olan ilişkisi de anlama önemli ölçüde katkıda bulunmaktadır.
Bu çalışmada hüzün ve umut kavramları bağlamında Asya ülkelerinden seçilen plastik sanatlar eserlerinin göstergebilim metodolojisi ve terminolojisi üzerinden okuması yapılmaktadır. Eser okuması yapılırken sanatçının belleği, imgelere yüklemiş olduğu anlam ve yapıtı ürettiği dönem de yapıtı anlamak için birer ipucu niteliği taşımaktadır. Sanatçının eserlerinde kullandığı bazı imgeler/gösterenler sanatçının kendine ait duygu veya çağrışımlarıyla ilgili olsa da izleyiciyle yapıtın kurduğu ilişki eserin nihai anlamını oluşturmaktadır.
Anahtar kelimeler: Göstergebilim, plastik sanatlar, plastik dil, sanat eseri.
An Analysis of Semiotics
in the Context of the Concepts of Sadness and Hope in the Interpretation of Artwork
Abstract: The work of art serves as a means of visual communication with the observer, evoking emotional responses that are influenced by the viewer's cultural memory and accumulated experiences. The foundation of this communication is predicated upon the presence of an archive of symbols that possess identical meanings within individuals' cultural recollection. Over time, the visual repertoire within the brain develops, and artistic creations establish a connection with viewers through recognizable symbols or signifiers.
The academic field of semiotics focuses on the study of signifiers, their conveyed significance, and the genesis of these significances. The observer who comes across a piece of artwork initiates the process of interpreting the artwork by relying on familiar images that are imbued with associations, thereby generating novel interpretations. Conversely, the artist gradually develops his own flexible language in his creations, and the artist's personal connections and expressions are also assessed when analyzing the artworks. Furthermore, apart from the visual representations conveyed by the artwork, its conceptual connection with the material also plays a substantial role in enhancing comprehension.
This study uses semiotics methodology and terminology to analyze selected works of plastic art from Asian countries within the framework of sadness and hope. When analyzing the artworks, it is important to consider the artist's recollection, the significance they assign to the images, and the historical context in which they created the piece. These factors can provide valuable insights into comprehending the artwork. The artist's use of images and indicators in their works is influenced by their personal emotions and associations. However, the true significance of the work lies in the connection between the work and the audience.
Keywords: Semiotics, plastic arts, plastic language, work of art.