In the study; drought and salt stress were applied to 11 Karadimrit x 140 Ruggeri genotypes obtained by crossbreeding, and the changes in the amounts of phenolic compounds and antioxidants were determined. As a result of salt applications in the F1 genotypes, the total phenolic compound (TPC) contents measured in the leaves were 13 388-30 093 mg GAE kg-1DW and the antioxidant capacity (TEAC) amounts were between 125.7-301.6 μmol trolox g-1 DW. According to the results of drought application, respectively; values between 17 674-36 706 mg GAE kg-1 DW and 155.2-373.0 μmol trolox g-1 DW were recorded. Among the genotypes treated with salt and drought, the highest increase in total phenolic compounds was observed in the 3rd genotype (113.0%) and the 2nd genotype (113.0%), while the highest increase in antioxidant capacity occurred in the same genotypes with values of 133.8% and 96.3%. In the results obtained after salt applications, the 11th hybrid showed the highest values for both analyzes (TPC, TEAC) and the second hybrid in drought applications. The responses of hybrids to salt and drought stresses differed.
Çalışmada; melezleme ıslahı ile elde edilmiş olan 11 adet Karadimrit x 140 Ruggeri genotipine kuraklık ve tuz stresi uygulanmış, fenolik bileşik ve antioksidan miktarlarındaki değişimler tespit edilmiştir. F1 genotiplerinde tuz uygulamaları sonucunda, yapraklarda ölçülen toplam fenolik bileşik (TFB) içerikleri 13 388-30 093 mg GAE kg-1 KA ve antioksidan kapasite (TEAK) miktarları 125.7-301.6 μmol troloks g-1 KA arasında değerler vermiştir. Kuraklık uygulaması sonuçlarına göre sırasıyla; 17 674-36 706 mg GAE kg-1 KA ve 155.2-373.0 μmol troloks g-1 KA arasında değerler kaydedilmiştir. Tuz ve kuraklık uygulanmış genotiplerden toplam fenolik bileşik miktarlarında en fazla artışı sırasıyla 3. genotip (% 113.0) ve 2. genotip (% 113.0) gösterirken, antioksidan kapasite miktarlarında da en yüksek artış aynı genotiplerde % 133.8 ve % 96.3 değerleri ile meydana gelmiştir. Tuz uygulamaları sonrasında elde edilen sonuçlarda en yüksek değerleri her iki analiz (TFB, TEAK) için de 11. melez, kuraklık uygulamalarında ise 2. melez göstermiştir. Melezlerin tuz ve kuraklık streslerine karşı verdikleri tepkiler farklılık göstermiştir.
